jeudi 5 décembre 2019

Dopu à a missa

Una nuvella di Francescu Cucchi


Quiddu ghjornu era andatu à travaddà senza vodda. Purtanti li piacia u so travaddu è po’ li pirmittia di guadagnà a so vita abbastanza bè. U so patronu era un omu dirittu è di gran valori è William u stimaia è era filici d'avè lu scontru qualchì anni fà. 

Quand'iddu era ghjuntu à i Stati Uniti, I primi tempi funi duri. Ùn sminticaria mai u viaghju pà attravirsà u mari annantu à stu batellu rughjinosu carcu à ghjovani com'è iddu chì viniani à circà a furtuna in America. A puzza comu ùn l'avia mai intesa, i topa chì li curriani adossu quand'iddi durmiani, a robba ch'iddi manghjaiani. Sbarchendu dopu à u cuntrollu in Ellis Island, avia trovu subitu un travaddu annantu à un cantieri di custruzioni. Ci cunniscia pochi cosi ma t'avia a vodda è po’ era un omu intelligenti. 

Un ghjornu avia scontru st'omu chì vindia robba annantu à i marcati, chissà ciò chì s'era passatu trà iddi ma u lindumani William si ritruvò à travaddà incù stu Ghjudeu. 

Ma oghji avia passatu tutta a mattinata impinsiritu, s'era liticatu incù a so moglia pà un affari senza impurtanza. Ùn era nudda ma ùn li piacia micca di firmà mali cun idda è aspittaia di vultà in casa pà appaccià i cosi. Era una duminica di branu urdinaria, s'avviccinaia meziornu. Passò davanti à una ghjesia dundi i fideli isciani da a missa. Iddu ùn era cusì cunvintu ch'idda ci fussi una Putenza Suprana chì dicidissi di u distinu d'ugnunu. Si dumandaia comu si pudia creda tutti sti raconti senza avè nisunu dubbitu. In a so tarra d'Irlanda l'avia dighjà custata quidda manera di pinsà chì a so famidda, com’è guasgi tuttu u mondu in stu principiu di vintesimu seculu, era bedda cattolica. Più chè a so famidda era tutta a cità di Limerick chì t'avia una pratica rilighjosa forti. U puntu stremu fù raghjuntu quandi a cummunità cattolica dicisi un boycott di i Ghjudei, da quì erani nati viulenzi. William era statu cummossu da sti fatti, ùn pudia dì nudda chì u so babbu l'avaria pudutu tumbà. Allora dicisi d'andà si ni, è stu novu mondu paria a scelta ideali. Ùn aspittarani chè à tè in America li dissi u so babbu quandu li feci parti di a so vodda di mova. Riccu ùn lu duvintaria mai ma pocu l'imprimia, avia una moglia ch'iddu tinia è aspittaiani un ziteddu. Guadagnaia abbastanza pà dalli cundizioni di vita più chè à dignità è supratuttu erani filici. Gudiani d'una vita simplici è onesta. Quant'idda paria luntana Limerick. 

Andaghjia pà sta via senza veda stu mondu chì li piacia tantu. Stu mondu da fà. I donni chì caminaiani cù i so vistiti longhi, i ziteddi chì ghjucaiani incù tuttu ciò ch'iddi truvaiani, senza pinseri. À st'ora i balconi spalancati lacaiani scappà tanti prufumi, i ripasti erani quasi pronti, i mammi chjamaiani i ziteddi chì invintaiani di tuttu pà firmà fora dinò qualchì minuti. Ma oghji ùn ci facia casu. Cuntinivendu a so strada incù u so mazzulu di fiori prissò u passu. À u scornu d'un picculu carrughju ghjirò u capu à manca è u vidisti. À una vintina di metri, l'omu staghjia pà fassi minà da trè parsoni, era un neru. Incruciò u so sguardu. William ùn si pudia difiniscia com'è un omu curaghjosu, quantu volti avia abbassattu u sguardu o si n'era andatu pà ùn avè stodii. Ma avia vistu i so ochji. 

Chì avarà fattu st'omu ? Minaiani dighjà, t'aviani bastoni. 
Oh arristeti pà piaceri. I trè omini si vultoni. 
Oh ma vai à spassu, ùn sò micca i to affari. 

Ma William ùn si ni pudia più andà, avia vistu i so ochji. Li pisaria tutta a so vita. Ùn s'era mai battutu, ùn era micca gattivu. 

Pà piaceri l'eti dà tumbà lu, ùn vuleti micca ch'idda finischi cusì ? 
Ma qual'se tù ? Và ti ni subitu o t'emu da dà à tè dinò. 

William trimaia, avanzò pà metta si trà u neru ch'era in Terra è i trè omini. 

Ciò ch'iddu vulia ùn la sapia manch'iddu. Iddu vulia bè a ghjenti, era pà quissa chì li piacia u so travaddu annantu à i marcati. Pudia parlà, scambià, n'avia imparatu tantu. Era filici quandu, vultendu in casa, racuntaia à a so moglia i so discussioni incù ghjenti d'orighjini diversi, Taliani, Chinesi è tant'altri. Ogni ghjornu stu paesu li pirmittia d'arricchissi. Dapoi qualchì anni ghjunghjiani neri da u meziornu, fughjiani a miseria, circaiani a salvezza ind'è sti stati dundi t'aviani diritti, ufficialmenti. William discurria à spissu cun iddi, t'aviani una forza, qualcosa di spiciali, di sicuru par via di ciò ch’iddi t'aviani cunnisciutu prima. Ùn pudia micca capì i raghjoni chì purtaiani un omu à creda si superiori à un altru, supratuttu quiddi chì cridiani in Diu. 

Un di i trè dilinquenti s'avvicinò è li minò una bastunata. William alzò u bracciu, u colpu fù com’è una saetta, attempu l'altru li mandò un colpu in i costi, annantu à u fegatu. U feci piigà, cascò. Pruvò di tena si cù u so bracciu culpitu ma ùn ci riiscisti, era sciappatu. U capu in tarra, u fiatu taddatu, pinsò à a so moglia. I trè vituparati cumpiistini u travaddu à calci. Intesi schiattà u so nasu. William ùn vidia dighjà più nudda. Capì ch'ùn lintariani micca. Pruvaia sempri à parlà. 

Stesi in u so sangu, annantu à i teghji, un neru è un biancu s'erani fatti amazzà in u paesu di a libartà.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire