vendredi 27 mars 2020

Premiu Timpesta 2020 : In prima ligna

Una nuvella di Ghjuvan Federiccu Terrazzoni


A notti si sparghjìa pianu, ammantendu d’un veli tetru, i carrughja di a cità diserta. U tempu parìa suspesu, ùn ci era un’ anima fora, ugnunu si tinìa stanghittatu. Aspittendu à l’asgiu di casa, ch’idda sbucchessi infini una suluzioni, pà discità u mondu sanu, da quissu sunniacciu funestu. Solu un umbra infantimata, viaghjaia capibassa, senza a minima primura pà u cuprifocu. Camminaia d’un passu assicuratu, longu à i lampiona accesi, chì di tantu in tantu, stracciaiani a bughjura, chì cuprìa u so sguardu affannatu. Da suttu à un longu manteddu scuru, cuntrastaia u turchinu vivu, di a so tinuta di travaddu. Vinìa di cumpia una guardia di trenta sei ori, à curra com’è una ceca ind’è a funa, carca imbardata da a soma di i malaviati, chì ghjunghjìani à stoli, com’è una marea umana, chì s’accatastaia longu à i curridori di u spidali. 

Dapò sedici anni ch’idda avìa fattu soiu quissu mistieru, n’avìa campatu situazioni stremi, masìmu in u so sirviziu, ma quissi ultimi ghjorna, li sò falati adossu, com’è una grandinata in piena faccia. Ùn s’aspittaia à campà tali ciambugliu, di duvè scedda quali pudìa campà, è quali micca, quali miritaia a so attinzioni, è quali era dighjà cundannatu. Ùn era pronta à quissu tarramotu, à duvè reghja tamantu pesu, cù i pochi mezi à dispusizioni, cù i so culleghi, li si parìa d’essa à u fronti, in prima ligna, ma spruvisti d’armi, da difendasi da un nimicu, chì ci avìa chjappu à l’assumbretta. Ma malgradu tuttu, cumbattìa, si daghjìa di rimenu, notti è ghjornu da suttu à a cuppia, à pruvà di scunfighja quissu mali ch’ùn si vidi. 

Ma stamani, tuttu sprafundò in giru ad idda, videndu chì a so timpiratura cuddaia in freccia dapò un paghju di ghjorna, è chì li buddìa u ciarbeddu com’è mai, ùn ci vulìa creda, ùn vulìa lacà cascà i so cumpagni di svintura, ma sintìa chì si ni vinìa di menu. Sarà colpa à a stanchezza, dopu à tantu strapazzu ? O puri u nimicu, ch’era in traccia di vincia a partita ? Dicisi tandu di fassi prilivà. È sapendu ch’avìa da cumpia u so giru, un cullega, è amicu, s’era prupostu à chjamalla, una volta chì i so risultati sarìani ghjunti, cussì pudìa vultà in casa à prufittà d’un riposu più ch’è miritatu. Ma l’angoscia li stringhjìa a cannedda, è si missi dunqua à marchjà, senza sapè induva andà, com’è un anima in pena, scurtata da u trostu di u fiumi, chì currìa à fiancu ad idda, è chì vinìa à spizzà u silenziu pagnu. 

D’un trattu si piantò, piddendu u so telefuninu in a bunetta, vidi u nomu nantu à u screnu, ma ùn risposi. Cù i mani trimulenti, è u fiatu curtu, s’arrampicò à a ringhera in faccia, da passà da l’altra parti. U fiumu era scatinatu, è u fumu iscìa da a so bucca, da u fritu chì facìa. È si dumandaia, in faccia à u viotu, essendu stata in cuntattu incù cussì tanta ghjenti, cù quiddi mascari di furtuna, quantu sarani stati infittati par colpa soia ? À quantu donni è omi, attimpati o micca, avarà appiccicatu quissa frebba maladetta ? A rispunsabilità, era troppu greva à purtà. Luccicaia una lumera in punta à u telefuninu, è capì ch’avìa un missaghju vucali in attesa. 

D’una mani si tinìa arrimbata, è da l’altra avìa fattu u numaru di u rispunditoghju : « Bonghjornu, aveti un missaghju, missaghju ricivutu oghji à 8h35, di u numaru 06.37.84… » a prissioni era troppu alta, è senza rifletta, com’è un ultimu gestu, lintò tuttu, è si lampò à vita persa in l’acqua turbida. U telefuninu cascò in pianu, è ribumbò una voci : « Saluta, socu eu, poi prufittà tranquilla di u to riposu, aghju i risultati suttu à l’ochja, sò tutti nigativi, ùn sè malata ! eccu una bedda nutizia, arriposati bè, ch’emu bisognu di tè, in prima ligna.» 

Illustrazioni : Plague doctor, Zapista


Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire