jeudi 29 mars 2018

Cuncorsu Chjuditura 17/18 : Insicurezza

Un testu di Luana Giaiacopi


Devi essa più d'un' ora di a matina. Semu in vittura. Parlemu di tuttu. Ghjuvanni, u me amicu mi dumanda : « Par tè, o Lesia, chì riprisenta a morti ? ».
Eccu, u famosu sughjettu chì mi tarrurizighja, ma chì mi piaci tantu dinò. 

Soffiu è rispondu : « Par mè, a morti hè una siconda vita. Pensu chì a morti hè una campa ». 

Ghjuvanni ferma mutu, cù unu sguardu inchietu. Ripiddu : « O Ghjuvà, parchì campà duranti monda annati pà spinghjasi, cussì, in una frazzioni di sicondi ? Chì sensu avaria avutu a noscia esistenza ? » 

Ghjuvanni dici chì quandu a morti pidda piazza, ùn c'hè più nudda. Li rispondu chì ogni parsona hà fattu avanzà è crescia u mondu. 

« Tuttu ù mondu parla di a morti com'è qualcosa di spavintosu, è tuttu u mondu si metti à rigrittà la ghjenti chì si ni sò andati. Ma, è si i morti erani tristi par no’, di essa ciuttati in un mondu, à spissu vicinu à u sprufundu ? Aspetta, m'accendu una sigaretta. » Ghjuvanni dinò, pari tarrurizzatu. 

« Pensu chì quandu si vivi, si supravivi, è quandu si mori, si vivi. Aghju missu tempu à capiscia chì a più bedda cosa chì pudissi essa era di mora. » 

Ghjuvanni ralintisci, comu si parlà di a morti, a faria affaccà. 

« Ma parchì a morti saria a fini di una vita è micca l'iniziu di un' altra ? Tuttu ciò chì ci custituisci veni da u bè, parchì a morti saria a fini d'un 'opara cussì bella ? » 

Ghjuvanni dici chì a morti hè l'abulizioni di un longu parcursu. 

« Una volta, eru in u me lettu è pinsaiu à u me arcimissiavu, è me dicìu chì duvia essa tristu è solu, persu in l'universu. Quandu mi socu adurmintata, l'aghju vistu, era in rialità… radiosu. 

Parchì piddà a morti com'è una spinghjitura, è inveci micca, à u cuntrariu, com'è una libarazioni ? 

Ma Ghjuvanni, a socu chì tù ùn se micca d’accordu cù a me visioni di a vita è di a morti. » 
Ghjuvanni mi rispondi dopu trenta minuti di silenziu « Parchì una visioni cussì morbida ? » 

« Ma socu rialista, o Ghjuvà ... » 

Ognunu firmaia nantu à i so pusizioni, Lesia, persuasa di avè raghjoni, presi u chjirchju, è dissi « vidaramu bè » è pruvucò un accidenti, pà cunfruntà i fatti à a so propia teurìa supra a morti.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire